oprenzipet

This WordPress.com site is the bee's knees

Hello world!

Welcome to WordPress.com! This is your very first post. Click the Edit link to modify or delete it, or start a new post. If you like, use this post to tell readers why you started this blog and what you plan to do with it.

Happy blogging!

Poborina 2011

Fa muito tiempo que no m´amano astí y no bi ha denguna razón particular, antimás, ye esclatero que agora bi ha muitas más enchaquias ta venir a esplanicar-las. No cal dicir que siga una manca de tiempo u que agora bi ha muitos foros t´o debate y que soi más dillá qu´astí…

Agora, solo que faré una convocatoria ta ir a O Pobo, a nueva edición d´o Poborina ya ye astí.

Como a prencipal autibidaz d´iste cabo de semana ye a manifestación d´o diya 19 dende a Plaza Paraiso contra iste «pacto d´o euro» no cal fer una altra convocatoria. Ta o cabo de semana benién iste ye o programa a desembolicar (24-26 de chunio). Salut!

poborina2011.jpg

Flexita-que?

Flexitariano? Ixe ye o zaguero termino -y reyalment tamién o primero  qu´ascuito- que he trobau ta definir a traza de minchar que más me cuaca, alazetalment ye baixar o consumo de carns u pescaus a o minimo amenistable u, simplement, o que a muita chent le fa goyo: minchar prencipalment vechetals y quan i toca, tamién, bels produtos animals. Astí, n´o «Comidista«, uno d´os blogs d´o País contrimostran un poquet que ye isto d´o flexitarianismo.

Dende fa bels meses soi mirando de puyar os porcentaches de vechetals n´a mia dieta porque, solo que durante una semana mires de no minchar carn ya treballas millor, dende a capeza dica os pies. Bi ha chent que tindrá sindrome d´abstinencia, ye normal, pero creigo que o camín enta o flexitarianismo no ye duro, creigo que ye tornar a la dieta d´os nuestros pais u lolos, a la dieta reyal d´os humanos, onnivora, no carnivora como i ye hue. Iste blog puestar un empiece:  Flexitariano.org

Bell un vegán talibán me´n dirá que ye pior que minchar solo que carn porque nian fredo ni calor pero creigo que ye o más zereño porque asinas no cal prener complements de vitaminas u cosa y o enanto de combertir-se ye asaber-lo facil. Pos ixo, y nunca millor dito: Salut!

Una altra pelicula d´os Simpsons

Conoxetz a web CollegeHumor? Ye un pachina adedicata a replegar os millors videos n´o rete o dencluso fer-se os suyos mesmos. Agora trobo una chicota JOYA amagata dentre as primerías d´os Simpson.

Parixeba que as tantas vegadas segundiadas temporadas d´os Simpson ya no en podeban arrapar cosa pero agora s´en troba a primera pelicula que s´en fazió. Dimpués de tantos anyos dica que se remató a dimpués «muchimillonaria» pelicula oficial, apareix o video d´a pelicula de McBain.  As flecas que aparixen n´a serie contrimostran quasi 8 menutos d´una cinta replena.

 McBain The Movie

Punchatz astí tamién!: O footballer ateo

Tot ye un fake!

Fa bellas anyadas no i yeranos tan anastesiaus como agora en somos. Ya tot ye un fake, un enganyo y bell diya será verdat y dengún creyeremos qué ye pasando dica que plegue casa nuestra. Si l´onze de setembre estase agora cambearía de canal, lo tiengo platero. Quí remera a falordia d´o pastoret mentiroso? Cuán empecipiaron con a publicidat viral parixeba cool y orichinal, me feba goyo y creyeba que yera chenial (remeratz cloverfield-monstruoso?), agora soi una mica acotolau por a manca d´orichinalidat y frescor, agora ya solo soi que asperando nuebas trazas de treballar que fagan percutida.

Astí o zaguer caso de, creigo, publicidat viral (dos bideos):

Islandia n´o esbenidero.

Ye a moda de fer a revolución, sobretot si vives en una dictadura repuntata por occident. No cal que contimuestres balgana, que os meyos occidentals te farán publicidat con bafo paternalista, claaaaaro, agora cal fer-lo, antis no, que viviban asinas porque quereban-ie ixos pobres moros… Agora dencluso os USA aconsellan a os dictadors que dixen plegar a democracia a os suyos pueblos y toz os nuestros paises fan gala d´o suyo pedigrí democratico (chicota xorrontadura, no creyetz? y puntazo ta «La 2» que ayere metió a pelicula «O zaguer rei d´Escocia»)

Bien, pues bi ha una altra revolución muito más amán (reyalment ye china chana muito más luén, isto altro ye un dicir). Y no se si encara cal clamar-la revolución, pues ye muito más calma y pausata que as revolucións que gosan de fer-se y puestar que ixe siga o camín a siguir. Ye o caso de Islandia, ixe chicot y polido pais atlantico.

Creigo que fa muito tiempo que un meyo masivo no en diz cosa d´a situación dillá, a zaguera cosa qu´ascuité creigo que yera bella cosa d´a suya dentrada n´a Unión Europeya… pues pareix que a situación i a cambeau. Ye un puesto de 300.000 habitants y puestar que a desperencia no siga completament aplicable pero astí a secuencia d´os zaguers movimients (direutament de tircerainformación):

  • A finales de 2008, los efectos de la crisis en la economía islandesa son devastadores. En octubre se nacionaliza Landsbanki, principal banco del país. El gobierno británico congela todos los activos de su subsidiaria IceSave, con 300.000 clientes británicos y 910 millones de euros invertidos por administraciones locales y entidades públicas del Reino Unido. A Landsbanki le seguirán los otros dos bancos principales, el Kaupthing el Glitnir. Sus principales clientes están en ese país y en Holanda, clientes a los que sus estados tienen que reembolsar sus ahorros con 3.700 millones de euros de dinero público. Por entonces, el conjunto de las deudas bancarias de Islandia equivale a varias veces su PIB. Por otro lado, la moneda se desploma y la bolsa suspende su actividad tras un hundimiento del 76%. El país está en bancarrota.
  • El gobierno solicita oficialmente ayuda al Fondo Monetario Internacional (FMI), que aprueba un préstamo de 2.100 millones de dólares, completado por otros 2.500 millones de algunos países nórdicos.
  • Las protestas ciudadanas frente al parlamento en Reykjavik van en aumento. El 23 de enero de 2009 se convocan elecciones anticipadas y tres días después, las caceroladas ya son multitudinarias y provocan la dimisión del Primer Ministro, el conservador Geir H. Haarden, y de todo su gobierno en bloque. Es el primer gobierno (y único que yo sepa) que cae víctima de la crisis mundial.
  • El 25 de abril se celebran elecciones generales de las que sale un gobierno de coalición formado por la Alianza Social-demócrata y el Movimiento de Izquierda Verde, encabezado por la nueva Primera Ministra Jóhanna Sigurðardóttir.
  • A lo largo del 2009 continúa la pésima situación económica del país y el año cierra con una caída del PIB del 7%.
  • Mediante una ley ampliamente discutida en el parlamento se propone la devolución de la deuda a Gran Bretaña y Holanda mediante el pago de 3.500 millones de euros, suma que pagarán todos las familias islandesas mensualmente durante los próximos 15 años al 5,5% de interés. La gente se vuelve a echar a la calle y solicita someter la ley a referéndum. En enero de 2010 el Presidente, Ólafur Ragnar Grímsson, se niega a ratificarla y anuncia que habrá consulta popular.
  • En marzo se celebra el referéndum y el NO al pago de la deuda arrasa con un 93% de los votos. La revolución islandesa consigue una nueva victoria de forma pacífica.
  • El FMI congela las ayudas económicas a Islandia a la espera de que se resuelva la devolución de su deuda.
  • A todo esto, el gobierno ha iniciado una investigación para dirimir jurídicamente las responsabilidades de la crisis. Comienzan las detenciones de varios banqueros y altos ejecutivos. La Interpol dicta una orden internacional de arresto contra el ex-Presidente del Kaupthing, Sigurdur Einarsson.
  • En este contexto de crisis, se elige una asamblea constituyente el pasado mes de noviembre para redactar una nueva constitución que recoja las lecciones aprendidas de la crisis y que sustituya a la actual, una copia de la constitución danesa. Para ello, se recurre directamente al pueblo soberano. Se eligen 25 ciudadanos sin filiación política de los 522 que se han presentado a las candidaturas, para lo cual sólo era necesario ser mayor de edad y tener el apoyo de 30 personas. La asamblea constitucional comenzará su trabajo en febrero de 2011 y presentará un proyecto de carta magna a partir de las recomendaciones consensuadas en distintas asambleas que se celebrarán por todo el país. Deberá ser aprobada por el actual Parlamento y por el que se constituya tras las próximas elecciones legislativas.
  • Y para terminar, otra medida “revolucionaria” del parlamento islandés: la Iniciativa Islandesa Moderna para Medios de Comunicación (Icelandic Modern Media Initiative), un proyecto de ley que pretende crear un marco jurídico destinado a la protección de la libertad de información y de expresión. Se pretende hacer del país un refugio seguro para el periodismo de investigación y la libertad de información donde se protegan fuentes, periodistas y proveedores de Internet que alojen información periodística; el infierno para EEUU y el paraíso para Wikileaks.

Antimás bi ha bella cosa más, cualcosa más exaltato, en kaosenlared.

Sapebatz cosa de tot isto? Ye sorprendent que  nián una ringlera d´un periodico de tircera bi aiga feito referencia y ye paradoxico que agora o pais qu´estió tot un exemplo de neoliberalismo siga o «Mesias 2.0» d´a revolución anti neoliberal. Tamién cal pensar que quí ye millor qu´ells ta saber os periglos d´o sistema?

Anque encara resta muito como ta preveyer o desembolique d´Islandia o qual estará o remate d´o enanto ya fa pensar mal que no bi aiga denguna referencia a o affair islandés. A la fin ye un aconorto saber encara que astí solo se fan que presents a os grans capitals bi ha un chicot lugarón que resiste hue y perén  a l´embasor.

115 millóns d´euros

Ixa chicota cantidat han malfurriau os aragoneses n´a loteria de nadal d´ista mesma anyada, con una puyada de 19 millons respeuto l´anyo pasau. Astí a fuent.

Ya se que a ilusión no estarba igual de grán pero… ¿qué pensatz de creyar un bote aón cadagún i meta os suyos 85 euros de meya ta fer una rifa de infraestructuras? Soniar ye de baldes.

Ye fesable dicir qu´os ingresos de l´estau son chigáns y que dimpues troxa dentre as comunidaz, pero agora que miran de privatizar parti d´as suyas loterias nacionals ya no bi ha desincusa. Asinas toz os anyos Aragón ganarba 115 millons ta amillorar carreras, tunels, escuelas, espitals… o sorteyo se´n faría solo que ta veyer o puesto aón se fan os treballos… Un premio de 50 millóns ya ye prou ta empecipiar un trampo de carretera o un espital, fer os estudeos previos d´a TCP, rematar variantes de bels lugars, etc.

L´inconvenient? Ixo d´a solidaridat no vende cosa, claro a ilusión no estarba a mesma d´ista traza, pareix qu´ixo d´aduyar de traza intresata y segura a amillorar a «res publica» no ye o mesmo que que bi haiga una microchicota posibilidat d´aduyar as pochas de cadagún.

En caita libre (2 de…)

Que han de fer os gubiernos ta plegar a ra estabilitat que fa falta agora? Ta «os mercaus» ye platero. Cuan tot siga como ellos deseyan a paz plegará… u ixo en dicen ellos.

Cuán tot empecipió a trafegar-se por o camín, toz yeranos completament trafegaus y solo que bell unos lo i teneban claro y sapeban lo que i quereban, asinas que enseguida tomaron a iniciativa y agora toz son siguindo-los a la salvación u… no ye muit seguro, a o canto d´o salto.

elroto.jpg

Perén, El Roto plega antis que denguno.

Ista situación se creyó dentre toz pero ellos puestar que sigan os mayors culpables, agora, con a desincusa de que os mercaus desixen tot ixo que antis no i teneban arrestos ta demandar agora ya ye dencluso asabelo facil de fer-lo: chubilación a os 67 (u más), cambeos n´as pensions, puyar as anyadas de cotizacion, baixadas n´as aduyas socials … pareix dificil que as nuevas propuestas enanten as anteriors pero cada nueva vegada son enamplatas.

Ya quasi cal que ixublidemos desfrutar millores prestacions socials qu´os nuestro lolos porque os sinyors d´a OCDE dicen que «o sistema espanyol de pensions ye muit cheneroso», ¿cheneroso? treballoron dendo os hueit anyos ta una pension de mierda, ¿agora dicen que ixo ye chenerosidat? ¿Bell un prexinaba istas tallas en 2.008?

As achencias de calificación de risque tienen más notoriedat qu´antis d´a crisis, agora tienen un credito que nunca i heban teniu e ixa ye una cosa desquiciante; dimpues de fer a fayena más grán les dan as claus d´a casa ta poder manullar-la, ¿no ye iste un món de barrenaus?

En caita libre (1 de …)

Pos dimpues de muito tiempo creigo que ya cal d´escribir bella cosa, que material bi ha prou. Y ye que bi ha muitos temas, o prencipal creigo que hue, ta yo, encara que pareix muit trivial, ye a disparixión d´o canal CNN+; n´o fundo, n´a dreita ye a radiz.

No ye que comulgue con os suyos prencipios solo que me fa goyo a pluralidat, dencluso cuan a pluralidat encluye Intereconomia y toda ixa morralla…

Cuán a crisis escomencipió a pretar-se, a l´altro tiempo tot-fesable conglomerau PRISA le dentroron as prisas, caleba vender o qu´estase menester y o intrés d´os chiradors, a la fin, se fixó n´o canal de TV clamau Cuatro, ¿lo conosetz? Pues Telecinco mercó Cuatro encara que ells vendioron qu´ixo yera una fusión. Agora tot ye más esclatero, cuán empecipian con as noticias de pogramas cancelaus, estudeos zarraus, etc. perén con esquimen ta os italians.  Y anque ixo no me fa mal, creigo que as intincions dezaga tot iste movimiento son as más preocupants.

fusion-telecinco-cuatro.jpg

Fa bels meses, puestar que bella anyada ya faiga ya… antis de que Telemierda mercase cosa, una amiga bien ficata dentro d´o món d´a televisión me´n dició que agora l´ochetivo d´a cadena de Madiaset yera solo que idiotizar a l´audiencia. Y o prencipal: italianizar-lo tot. Cuán digo italianizar ye n´o sentiu despeutivo d´o termino, que ye cuán os meyos prencipals están manullaus solo que por una presona. Os tomates, os grans chirmáns no yerna casualidat. No cal estar un Einstein ta plegar a ixa conclusion pero ye platero, primero cal plegar.

Ella me´n dició una serie d´autos que china-chana, l´un tras l´altro s´han acompliu toz.

Vos digo l´antezaguero? Mercar canals d´información u d´analisis y zarrar-los.

Vos digo o zaguero?  Creyar un partiu politico y, si no estase fesable, ficar candidatos n´o PP u parellano.

Antis d´ixo cal acarrazar a ra chent y dimpués, con toda l´artilleria que hue son y sinnifican os meyos, foter un empentón contra o que se meta debánt.

Agora, tot ixo pareix luengo, pero mi tozuelo consparanoico no fa cosa que trigar de devinar cuán empecipiará a baralla… u ye que ya i ha escomencipiau?

L´enigma Rajoy

Ye clar que Rajoy no me fa goyo, no? no i ye? Bueno, agora que quede-ie esclatero: Rajoy no me fa goyo.

No ye porque no consone con as suyas ideyas (que no) so que no me cuaca a chent que no ye platera, que no contrimostra si va u viene, que no diz nián fa cosa, porque ye una caricatura, porque bi ha muito tiempo que se pregunta porque dentró n´a politica.

Ta que vos fagatz ideya d´isto: en ixe espeuto, Esperanza Agirre me fa goyo. No´n va de farol, diz as cosas bien claras y sabes aón va y que ye ixo que deseya. Si estase candidata d´o PP tot estarba muito más gronxiable. Antimás, ta que veigatz, un amigo d´o PSM me´n dició que a dirección d´o partiu dexa cayer cosetas: «no cal meter muita canya a Rajoy, si asinas somos asinas imaxinatz con altro candidato más solvent».

No soi solo en ista opinión, nabatiando por o retel he trobau isto:

El enigma Rajoy

José Ignacio Lapido | Actualizado 17.10.2010 – 01:00

SOSTIENE el principio de Arquímedes que todo cuerpo sumergido en un fluido en reposo experimenta un empuje vertical hacia arriba igual al peso del fluido desalojado. Hagamos el experimento: convirtamos por un momento al PSOE en agua, y al PP en una piedra. Vertamos el líquido socialista en un tubo de ensayo y dejemos caer la piedra popular sobre él. ¿Qué ocurre? Que el cuerpo sólido ha desalojado el 14% del líquido contenido en la cubeta. Efectivamente: el PP ya les ha birlado, en la enojosa virtualidad de los sondeos demoscópicos, tal porcentaje de votos a sus oponentes socialistas. Sólo un pero: el principio de Arquímedes no es verificable cuando el líquido en cuestión no está en reposo, como es el caso del PSOE, cuyas aguas bajan revueltas, ni cuando el presunto objeto sumergido no se sabe bien si es sólido, gaseoso o ectoplasmático. ¿Por qué ponemos esta objeción? Porque el empuje hidrostático de Rajoy no está demostrado aún. Fijémonos una vez más en las enojosas encuestas y veremos que su valoración como líder sigue por debajo, atención, de políticos como Artur Más, Durán Lleida o Rosa Díez, y, dependiendo de quién haga el muestreo, por debajo del mismo Zapatero. Y la nota que obtiene, en una escala de 0 a 10, siempre está por debajo del aprobado. Esto es, suspenso.

Cuando ocurre una anomalía de este tipo, cualquiera con un poco de espíritu científico debería preguntarse el por qué. ¿Quién es Rajoy? O ¿Qué es Rajoy? La respuesta, más que en Pascal o Newton, la vamos a encontrar en Iker Jiménez o el eximio doctor Jiménez del Oso. Rajoy es un OPNI (Objeto Político No Identificado). No sabemos si es un pájaro o un avión, una liebre o una tortuga. Sólo sabemos que tiene barba, que es de derechas y que pone mucha convicción cuando no dice nada, pero por lo demás, ni sabe ni contesta. Asuntos de gravedad han acaecido en nuestro país y lo único que ha propuesto para resolverlos y/o enmendarlos es que dimita Zapatero, aduciendo que todo lo que hace el presidente es surrealista, desastroso o las dos cosas a la vez, y, en el colmo de la indolencia, cuando se le piden detalles responde que está cansado de hablar de Zapatero. Hemos de inferir por tanto que las recetas de Mariano para solucionar los problemas, o bien se las guarda o no las tiene.

Su última intervención política de calado fue en verano, cuando lo vimos abrazando la imagen de Santiago Apóstol. Ese gesto simbólico fue acompañado de una declaración de innegable importancia. Nuestro hombre pidió ayuda al Apóstol en la lucha contra las adversidades que afronta nuestro país. No conocemos aún la respuesta del Santo Patrón, pero mucho nos tememos que Rajoy, tal vez consciente de su falta de solidez, no las tenga todas consigo y necesite la ayuda celestial para encontrar el camino a La Moncloa y poder gritar, como Arquímedes, eureka en 2012.

Navegador de artículos